De grootste verandering in digitale ecosystemen is veroorzaakt door de enorme ontwikkeling van cloudtechnologie. Daardoor is het mogelijk om met een groot aantal partijen (van overal ter wereld) samen te werken in één ecosysteem. Nog een groot verschil met het genoemde on -premises ecosysteem uit vroeger tijden: de samenwerking speelt zich niet meer af op het kantoor van de CIO of in het serverhok. In het niemandsland van de cloud zal de CIO toch de regie in handen moeten houden. De rol van de CIO is dan ook om de koppelvlakken te identificeren, de juiste partners te kiezen op basis van de waarde die ze toevoegen aan het ecosysteem en er vervolgens voor te zorgen dat ze met elkaar kunnen samenwerken, zonder in elkaars vaarwater te zitten.
Radicale transparantie
Als organiserende CIO maak je wel afspraken met alle partners, maar je laat de uitvoering aan die partners over. Voorheen werden dergelijke afspraken vastgelegd in dikke contracten met bepalingen over elk detail en elke vierkante centimeter verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid. Dat hoeft niet meer als je goede principeafspraken met elkaar maakt en elkaar volledig inzicht geeft in de feiten en cijfers van ieders activiteiten in het samenwerkingsverband. Het idee van radicale transparantie geeft een ongelofelijke boost aan het vertrouwen in elkaar en maakt de samenwerking effectiever en prettiger.
Vertrouwen is dus belangrijk in zo’n digitaal ecosysteem met verschillende deelnemers. Daarnaast wil je als CIO alle partijen meenemen in het belang van een langdurige en duurzame samenwerking. Als IT-dienstverlener werk je liever 15 jaar samen in een goede relatie, dan dat je elke drie jaar een nieuw partnerschap moet opzetten. Leidend daarbij is ieders specifieke expertise(s). Buiten het ecosysteem kun je elkaar prima beconcurreren, maar daarbinnen moeten de rollen en terreinen duidelijk en helder afgebakend zijn. Dat vraagt ook een bepaalde vorm van leiderschap van de CIO. Vertrouwen op ieders vakmanschap en professionaliteit, maar wel duidelijk de kaders en grenzen aangeven.
Regisseur van de keten
Van een CIO van nu wordt een andere rol gevraagd dan die van twintig of meer jaar geleden. Vroeger had je één system integrator die alles voor je regelde. Dat had een voordeel: je had als CIO één aanspreekpunt. Maar daardoor werd je vaak ook beperkt in je handelen. “Nu ben je vooral de regisseur die de verschillende partijen, die elk een stukje van de keten voor hun rekening nemen, goed neerzet. Je onderhoud zelf het contact met verschillende partijen en dat heeft als prettig gevolg dat je veel beter kunt schakelen. Voldoet één partij niet, dan vervang je die op dat onderdeel, terwijl de rest gewoon doorloopt. Overigens hoef je niet vanaf dag één de hoogste staat van complexheid te organiseren. Klein beginnen voor specifieke doeleinden en bij succes uitbouwen is een verstandige strategie.
Een soepel systeem
Het betekent dat een CIO een goed begrip moet hebben van de wereld waarin de organisatie zich beweegt. Alleen dan kun je bepalen op welke koppelpunten je welke partners aansluit. Dat vraagt dus ook om kennis van je organisatie, de branche en van de marktpartijen: wie is waarin goed? Als CIO is het jouw taak om de koppelpunten te identificeren, daar de juiste partijen op elkaar te laten aansluiten en van het geheel een logisch en soepel werkend systeem te maken. Het is een uitdaging voor een CIO om die puzzel te leggen. Maar als het lukt, dan is het digitale ecosysteem echt geweldig effectief en succesvol.